آموزش MySQL ، ذخیره اطلاعات به صورت دسته بندی شده و دسترسی سریع به آنها ضرورتی بود که باعث ایجاد سیستم های
مدیریت پایگاه داده رابطه ای (Relational Database Management System یا به اختصار RDBMS)
در دنیای برنامه نویسی و به تبع برنامه نویسی وب شد، اگر یک برنامه نویس PHP باشیم و بخواهیم
به طور مثال سرویس فرهنگ لغات آنلاین طراحی کنیم، قاعدتا اولین مشکلی که با آن روبرو خواهیم شد
این است که لغات را در کجا ذخیره و چگونه آنها را فراخوانی کنیم، چگونه کلمه مورد نظر کاربر را از
بین کلمات موجود جستجو کرده و نتیجه را پس از پردازش به صفحه مرورگر ارسال نمائیم و سوالاتی
از این دست، لذا ناگزیر بحث استفاده از یک سیستم مدیریت پایگاه داده جهت ذخیره، جستجو، انتخاب،
ویرایش و حذف اطلاعات مطرح می شود که در وب و بخصوص برای برنامه نویسان PHP اولین و شاید
بهترین انتخاب آموزش MySQL ، باشد، اینکه چرا و چگونه از MySQL در کدنویسی PHP خود استفاده کنیم،
مبحثی است که در سلسله آموزش های مقدماتی پیش رو به آن خواهیم پرداخت.
MySQL چیست و چه کاربردی دارد؟
قبل از هر چیز بهتر است به این سوال پاسخ دهیم که MySQL چیست و چه کاربردی دارد؟
در پاسخ می توان گفت که آموزش MySQL ، یکی از پرکاربردترین سیستم های متن باز (Open-source)
مدیریت پایگاه داده است که توسط شرکت سوئدی MySQL AB ایجاد و اولین نسخه آن در سال 1995
\معرفی شد (مالکیت شرکت MySQL AB در حال حاضر در اختیار شرکت Oracle است)، SQL در واقع
زبانی است که برای استفاده در سیستم های مدیریت پایگاه داده رابطه ای (RDBMS) طراحی شده
و عبارت MySQL اشاره به این زبان دارد، در واقع MySQL برای اجرای دستورات ما مانند دستور ساخت جدول،
ذخیره، جستجو، انتخاب، ویرایش و حذف اطلاعات از زبان SQL استفاده می کند و لذا آشنایی قبلی با SQL می تواند
فراگیری کار با MySQL را بیش از پیش ساده کند، از آنجایی
که این سیستم مدیریت پایگاه داده جزئی از خانواده موسوم
به LAMP (مخفف Linux, Apache, MySQL, Perl/PHP/Python)
است لذا بیشترین سازگاری و کارایی را در این حیطه دارد
و انتخاب اول برنامه نویسان PHP به حساب می آید، با MySQL می توانیم اطلاعات مورد نظر را در دیتابیسی که در سرور
ایجاد می کنیم ذخیره کرده آنها را بر طبق اهداف برنامه به صورت حرفه ای دسته بندی و هر زمان نیاز بود در اطلاعات
جستجو نموده و مقادیر دلخواه را استخراج نمائیم، این قابلیت ها برای طراحی برنامه های داینامیک وب جزء ملزومات
اولیه هستند و MySQL به خوبی این نیازها را پوشش می دهد، استفاده سایت های معروفی مانند Google، Facebook،
Twitter، Flicker و YouTube از این پایگاه داده نشان دهنده حرفه ای و کارآمد بودن آن است.
ساختار کلی و نحوه دسته بندی اطلاعات در پایگاه داده
همان طور که اشاره شد پایگاه داده جزء کلیدی در برنامه های کاربردی تحت وب محسوب می شود
و لذا شناخت ساختار کلی و نحوه دسته بندی اطلاعات در آن اهمیت ویژه ای دارد، در آموزش MySQL ، هر پایگاه داده
(Database) یک نام بخصوص دارد و حداقل از یک جدول (Table) اطلاعاتی تشکیل شده است، جداول نیز خود
شامل زیر مجموعه هایی هستند که به آنها ستون (Column) می گویند که سطرح های اطلاعات (Rows) را
در خود جای می دهند، به طور مثال دیتابیس زبان های برنامه نویسی می تواند شامل جدول برنامه نویسی
دسکتاپ، برنامه نویسی موبایل و برنامه نویسی وب باشد، به همین صورت هر جدول می تواند شامل ستون
(Column) و سطرها (Rows) باشد، سطرح ها در واقع همان ردیف های اطلاعات هستند که در جدول برای هر ستون ذخیره می شوند (تصویر زیر):
در نمونه ساختار فوق programming نام دیتابیس، desktop نام جدول و id، name و status ستون های دیتابیس هستند
که سطرح های اطلاعاتی را شامل می شوند (نام دیتابیس، جدول و ستون ها در مثال فرضی و به تعداد دلخواه می باشند).
دیریت پایگاه داده MySQL با phpMyAdmin
برنامه نویسان PHP معمولا از دو طریق می توانند به سیستم مدیریت پایگاه داده MySQL دسترسی داشته باشند،
با استفاده از برنامه phpMyAdmin و همچنین با کدنویسی PHP، برنامه phpMyAdmin جهت مدیریت به اصطلاح
دستی MySQL و اعمال تغییراتی مانند ساخت پایگاه داده جدید، ساخت جداول، ستون ها، تغییر ویژگی های
جداول و ستون ها و مواردی از این دست کاربرد دارد و تقریبا هر کاربری با هر سطح از آشنایی با برنامه نویسی
می تواند با محیط آن ارتباط برقرار کرده و نیازهای خود را مرتفع کند، phpMyAdmin در واقع برنامه ای نوشته شده
به PHP با هدف مدیریت پایگاه داده با استفاده از رابط کاربری ساده و تحت مرورگر است تا هم انجام موارد اولیه،
برپایی پایگاه داده و اعمال تغییرات بعدی در آن آسان و روند کار تسریع شود و هم کاربران مختلف با هر سطح از
آشنایی با PHP بتوانند بدون دغدغه و احیانا نگرانی از سردرگمی، با محیط MySQL ارتباط برقرار کنند،
به هر صورت برای آشنایی بیشتر می توانیم به سایت مرجع این برنامه مراجعه کنیم:
آموزش MySQL
ارتباط PHP با پایگاه داده MySQL
همان طور که اشاره شد با کدنویسی PHP می توانیم به پایگاه داده MySQL دسترسی داشته
و بین کدهای PHP با سیستم مدیریت پایگاه داده MySQL ارتباط برقرار کنیم، این قابلیت باعث می شود
بتوانیم برنامه های حرفه ای تحت وب که معمولا نیازمند نگهداری داده ها در یک بانک اطلاعاتی مطمئن هستند
را طراحی و عملیاتی از قبیل ذخیره سازی، دسته بندی، جستجو، انتخاب، ویرایش و حذف ردیف ها را به صورت
سیستماتیک و با کمک دستورات برنامه نویسی انجام دهیم، به طور مثال کاربر می تواند در فیلد جستجوی برنامه
تحت وب عبارت مورد نظر خود را وارد کرده و ما با دستورات PHP به MySQL می گوییم که ردیف های متناسب
با کلمه درخواستی کاربر را انتخاب و به عنوان نتیجه به مفسر PHP برگرداند، در ادامه نتیجه دریافتی را با کدنویسی
PHP تجزیه تحلیل نموده و خروجی نهایی را مطابق هدف برنامه به کاربر نشان دهیم، این ارتباط با کمک برنامه هایی
تحت عنوان اکستنشن (Extension) صورت می گیرد، اکستنش ها در واقع بسته های نرم افزاری هستند که به هسته
PHP امکان انجام عملیات های خاص مانند اتصال و مدیریت پایگاه داده را می دهند، در PHP برای این منظور پیشتر از
اکستنشن قدیمی MySQL استفاده می شد که در نسخه 7 PHP منسوخ و به صورت پیش فرض حذف شده است
و توصیه می شود برای برنامه های جدید اکستنشن MySQLi یا PDO را جایگزین آن نمائیم.
چرا از اکستنشن MySQLi یا PDO استفاده کنیم؟
آموزش MySQL ، (حرف i پایانی مخفف improved) نسخه بهبود یافته از اکستنشن MySQL بوده و شیوه
نگارش دستورات آن در حالت برنامه نویسی رویه ای شباهت زیادی به شیوه نگارش دستورات MySQL دارد،
همچنین MySQLi اکستنشن اختصاصی PHP برای کار با سیستم مدیریت پایگاه داده MySQL بوده و بیشترین
سازگاری را با امکانات آن دارد، با توجه به این دلایل در آموزش های پیش رو از این اکستنشن در مثال ها استفاده خواهیم کرد،
PDO (مخفف PHP Data Objects) اکستنشن دیگری است که می تواند جایگزین MySQL شود، PDO اکستنشن
غیراختصاصی PHP برای کار با پایگاه داده و از جمله پایگاه داده MySQL است،
این اکستنشن در مقایسه با MySQLiسازگاری کمتری با امکانات سیستم مدیریت
پایگاه داده MySQL دارد اما به لحاظ حجم کم (Lightweight)، حرفه ای
بودن و امکان کار با سیستم های مختلف پایگاه داده می تواند در برنامه های تحت وب گزینه مناسبی باشد، توسعه
دهندگان PHP در نسخه های جدید استفاده از اکستنشن MySQL را توصیه نمی کنند و آن را به حالت Deprecated
درآورده اند که یعنی استفاده از آن توصیه نمی شود و حتی از نسخه PHP 7 به بعد دیگر این اکستنشن در مفسر PHP
به صورت پیش فرض وجود ندارد، دلیل این موضوع رشد امکانات و قابلیت های PHP در طی سالیان گذشته و قدیمی شدن
اکستنشن MySQL در طی این فرآیند است، همچنین قابلیت های زیادی به سیستم مدیریت پایگاه داده MySQL اضافه شده است
که با اکستنشن قدیمی MySQL امکان استفاده بهینه از آنها وجود ندارد، به طور مثال در بخش حفظ امنیت برنامه های
نوشته شده به زبان PHP استفاده از این اکستنشن باید با دقت و تسلط کافی صورت گیرد تا با حملات موسوم به
SQL Injection روبرو نشویم که این با هدف استفاده همگان از PHP در تضاد است و در اکستنشن های جدید
(MySQLi و PDO) امنیت کدهای PHP به شکل محسوسی بهبود یافته،
همچنین نگهداری فنی و ایجاد تغییرات بعدیدر برنامه های نوشته شده با اکستنشن MySQL
در مقایسه با اکستنشن های جدید به نسبت زمانبر و حساستر است.
نکته: در طراحی ساختار برنامه ها می توانیم با جدا کردن بخش اجرای پرس و جوهای دیتابیس، امکانی در نظر بگیریم
که کاربر به دلخواه خود اکستنشن مورد نظر را انتخاب کند، قاعدتا این کار صرفا جنبه تزئینی ندارد
و در مواردی که یک اکستشن به هر دلیل کارایی ندارد می تواند راهگشا باشد.
پشتیبانی MySQLi از برنامه نویسی رویه ای و شی گرا همراه با آموزش MySQL
اکستنشن MySQLi از دو شیوه برنامه نویسی رویه ای (Procedural) و شی گرا (Object-oriented) پشتیبانی می کند،
در این سری از آموزش ها نمونه کدها هم به شیوه رویه ای و هم به شیوه شی گرا ارائه می شوند، یادآور می شویم
که دو روش در عمل کارکرد مشابه دارند و تفاوت در نحوه کدنویسی و مدیریت ساختار برنامه است، هرچند بحث
در مورد تفاوت برنامه نویسی رویه ای و شی گرا باید در جای خود بررسی شود اما در یک تحلیل ساده معمولا از
کدنویسی رویه ای برای نوشتن برنامه ها و پروژه های کوچک به عنوان روش به اصطلاح دم دستی استفاده می شود
و برنامه نویسی شی گرا برای ایجاد ساختارهای پیچیده تر و نوشتن برنامه هایی با جزئیات بیشتر کاربرد دارد،
خوشبختانه PHP در این زمینه سخاوتمند است و حق انتخاب را به کاربران می دهد، توصیه ما این است که ضمن
فراگیری روش رویه ای به عنوان شیوه پایه و مقدماتی، پروژه های کاربردی و پر جزئیات
خود را به روش شی گرا (OOP یا Object-oriented programming) بنویسیم.
